تفاوت همبندی و روش یوفر : همه سازه های امروزی دارای بخش هایی فلزی هستند که هادی جریان برق بوده و می توانند موجب شارش بارهای الکتریکی شوند . در همین رابطه اسکلت فلزی یا میلگردهای داخل بتن به عنوان اسکلت های هادی ساختمان، سامانه لوله کشی آب و گاز به عنوان هادی های بیگانه و همچنین جمله تجهیزاتی که با بدنه های فلزی در این ساختمان قرار دارند مستعد دریافت و انتقال اختلاف پتانسیل بارهای الکتریکی می باشند که این امر می تواند به برق گرفتگی کاربر انسانی یا تخریب سخت افزارهای الکترونیکی منجر شود .

به همین منظور برای اینکه از قرارگیری بار مذکور روی این بخش های فلزی جلوگیری کنیم، ساده ترین راه استفاده از سیستمی به موازات و در ارتباط با آن است که با داشتن مقاومتی کم و سطح مقطعی بزرگ بار مذکور را از روی عوامل مورد نظر برداشته و به نقطه ای مشخص – زمین زیر ساختمان – انتقال دهد .

همبندی

این روش که همبندی خوانده می شود، عملیاتی عمرانیست که همزمان با بتن ریزی و ساخت فونداسیون از کف شروع شده و در پی ساخت هر طبقه روی آن اعمال می شود که هدف از آن کم کردن ولتاژ تماس در داخل سازه می باشد. همانطور که در صاعقه گیر اکتیو گفتیم ، مهمترین مزایای اجرای روش همبندی نیز می توان به ضریب اطمینان بالا در برابر برق گرفتگی ناشی از تماس های غیر مستقیم،جلوگیری از آسیب دیدگی لوازم برقی و مخابراتی، کاهش آثار منفی وجود الکتریسیته ساکن در مدار، ایجاد مسیرهای موازی برای هدایت سرج وارده بر سامانه و همچنین بالا بردن ضریب اطمینان عملکرد تجهیزاتی محافظتی نظیر سرج ارسترهای کلاس B (تایپ 1) اشاره کرد .

همبندی بخش های فلزی اسکلت ساختمان از چند قانون کلی پیروی می کند، مثلاً اینکه در شالوده یک ساختمان باید همه شناژهای ارتباطی یا همان محورهایی که ستون ها را به یکدیگر متصل می کنند با یکدیگر همبند شوند یا اینکه لازم است تا هر 20 متر مربع از طول و عرض سازه در همه طبقات با یکدیگر همبند شده و ستون های کناری، یکی از ستون های راه پله، همه ستون های خرپشته و همچنین موتورخانه به این سیستم یکپارچه وصل شوند .

در ادامه گفتنیست که دورتادور سقف یک واحد (حتی دستشویی، حمام، آشپزخانه و …) ، آسانسور و دیگر فضاهایی که در کف آن ها آبریزی می شود ، محیط سقف خرپشته و موتورخانه و سایر تیرهای فلزی نیز از این قاعده پیروی می کنند .

با توجه به این توضیحات، اینک نوبت به بررسی تفاوت همبندی و روش یوفر می رسد که در ادامه به آن خواهیم پرداخت :

تفاوت همبندی و روش یوفر

می دانیم که پس از هدایت جریان برق به زمین زیر یک سازه با کمک نصب صاعقه گير ، وجود خاکی مرطوب و دارای مقاومت و امپدانس کم که بتواند این حجم از انرژی را دریافت نماید تا چه حد مهم و ضروریست!

 با عنایت به اینکه همه جا دارای خاکی اینچنینی نبوده در موارد متعددی دیده می شود که در هنگام برپایی چاه ارت به عنوان اقدامی تخصصی، این چاه به صورت لایه لایه و اصولی و با کمک مواد و تجهیزاتی که به آنجا آورده شده اند به وجود می آیند، ساخت آن در نقاط دور افتاده، مناطقی گرم و خشک، در ابعاد بزرگ، نواحی فاقد سفره‌های زیرزمینی آب، با محدودیت بودجه و با زمانی حداقلی امکان پذیر نیست که بدین منظور استفاده از روشی جایگزین ضرورت می یابد .

در روش یوفر به عنوان یکی از این متدهای جایگزین که برای نخستین بار به منظور حراست از انبارهای بمب و مهمات ارتش آمریکا توسط مهندسی به همین نام به کار گرفته شد، از بتن به عنوان ماده ای که قدرت جذب بالای رطوبت و دفع تدریجی آن را دارد استفاده می گردد .

در بیان تفاوت همبندی و روش یوفر لازم است بگوییم که اگر در همبندی معمولی پی ما می توانست در هر ماده ای استوار شود، در یوفر وجود بتن ضروریست . در تشریح کاربرد بتن جای دارد بگوییم که این ماده توانایی آزادسازی یون در ابعاد وسیعی را دارد، در نتیجه موجب تسهیل به جریان در آمدن برق کرده و سبب می شود تا حتی خاک خشکی هم که در اطراف آن وجود دارد با افزایش PH، تحریک شود .

چرا در فونداسیون از سیم مسی به عنوان هادی سیستم زمین یوفر استفاده نمی شود ؟

از آنجایی که بتن داراب PH بالای 7 می باشد، به دلیل قرار گرفتن در معرض سیم های مسی آسیب هایی فیزیکی می بیند که از مهمترین آن ها می توان به پوسته پوسته شدن، ترک خوردگی و کاهش مقاومت مکانیکی اشاره کرد . به همین دلیل آرماتورهای موجود در بتن محکم و کوتاهترین مسیر به خارج آن می باشند .